Istota spółki partnerskiej sprowadza się do tego, że jej cechą szczególną poza obowiązkiem wniesienia wkładów jest obowiązek wykonywania wolnego zawodu. Tym samym wykonywanie wolnego zawodu jest spełnieniem jedynie ustawowego celu dodatkowego tej spółki (art. 86 k.s.h.).

Istotne: Współdziałanie partnerów w celu wykonywania wolnego zawodu jest czynnikiem wyróżniającym tę spółkę. Na partnerach ciąży także obowiązek wniesienia całej profesjonalnej pracy do spółki (art. 3 i art. 86 k.s.h.).

Wykonywanie wolnego zawodu jest zatem dodatkowym, określonym ustawowo celem, niezależnym od konieczności wniesienia wkładu. Wniesienie działalności profesjonalnej stanowi w konsekwencji spełnienie wymogu w zakresie celu powołania spółki, a tym jest wykonywanie wolnego zawodu.

W umowie spółki partnerzy powinni zawrzeć m.in. określenie wolnego zawodu wykonywanego przez partnerów w ramach spółki, przedmiot działalności spółki, a także określenie wkładów wnoszonych przez każdego partnera i ich wartość (art. 91 w zw. z art. 3 k.s.h.).

Istotne: Wkłady wnoszone do spółki powinny zwiększać jej majątek. Tym samym nie można utożsamiać wkładów z celem spółki. W spółkach osobowych, a taką jest spółka partnerska, możliwe jest wniesienie wkładów w postaci świadczenia pracy bądź usług przydatnych dla spółki, które zwolnią spółkę z konieczności płacenia osobom trzecim za takie usługi.

Zgodnie z art. 3 k.s.h., w umowie spółki należy określić wspólny cel wspólników – co najmniej przez zobowiązanie do wniesienia wkładów. Konieczność wniesienia wkładów przez każdego ze wspólników jest postrzegana jako dążenie ustawodawcy do podniesienia bezpieczeństwa obrotu prawnego.

Istotne: Wnoszenie wkładów o postaci świadczenia usług i pracy wiąże się z obowiązkiem wyceny wartości jednej godzony takiej pracy pomnożonej przez liczbę dni, przez jakie ta praca ma być świadczona.

CO NA TO SĄD?

Jak orzekł NSA w Warszawie w wyroku z 2 lipca 2009 r., I FSK 876/08, Lexis.pl nr 2801822, usługi doradztwa podatkowego wspólników są w tym przypadku świadczone nie na rzecz spółki, a traktuje się je jako świadczone przez spółkę poprzez jej wspólników.

PRZYKŁAD Z ŻYCIA WŹIĘTY

Bartosz Walczyk i Jakub Musiał wpisani są na listę radców prawnych. W celu świadczenia usług pomocy prawnej partnerzy powołali do życia spółkę partnerską o nazwie Bartosz Walczyk i Jakub Musiał spółka partnerska radców prawnych. Siedzibą spółki jest miasto Kraków. Każdy z partnerów wniósł do spółki wkład polegający na wykonywaniu w ramach spółki wolnego zawodu radcy prawnego. Umowa spółki została zawarta w formie pisemnej. Taka umowa nie zawiera faktycznie postanowień odnoszących się do wkładów poszczególnych wspólników do spółki. Każdy partner musi bowiem wnieść wkład o realnej wartości. Tego wymogu nie spełnia jednakże samo zobowiązanie do wykonywania wolnego zawodu. Jest to jedynie spełnienie dodatkowego wymogu w spółce partnerskiej co do celu określonego w art. 86 § 1 k.s.h. W ten sposób nie doszło również do określenia przez partnerów wartości wnoszonych wkładów. Tak sporządzona  umowa spółki nie może być podstawą wpisania spółki do rejestru.

PODSUMOWANIE – PORADNIK PRAKTYCZNY

1. Partner nie może wnieść do spółki partnerskiej wykonywania wolnego zawodu jako wkładu. Jest to bowiem jedynie spełnienie ustawowego celu spółki partnerskiej.
2. Przez wykonywanie wolnego zawodu należy rozumieć profesjonalne, zawodowe, samodzielnie i osobiste świadczenie na własny rachunek usług typowych, co wymaga dodatkowo szczególnego wykształcenia i umiejętności.
3. Czym innym jest wniesienie usług pomocy prawnej, które są wykonywane w ramach wolnego zawodu, a czym innym samo wniesienie jako wkładu wykonywanie wolnego zawodu. Partnerzy mogą wnosić usługi pomocy prawnej, których wartość jako wkład zostaje określona poprzez jedną godzinę. Tego samego nie można zrobić już jednak, jeżeli chodzi o samo tylko wykonywanie wolnego zawodu.
4. Każdy wkład do spółki musi mieć określony konkretny walor majątkowy w umowie spółki. Bez tego nie można mówić o wnoszeniu wkładu.

Autor: dr Mariusz Korcyl

Radca Prawny